Το να μη αφήνει ο άνθρωπος την εξωτερίκευση προς τους άλλους του πόνου του είναι ηθική αρχή, αρχή προερχομένη από την δυναμική ψυχική του κατάσταση, εκτός αν δια της εξωτερικεύσεως προς τους άλλους ανθρώπους του πόνου του πρόκειται να διδάξει τα αίτια, τα οποία προκάλεσαν τούτον, όταν σ΄ αυτήν την περίπτωση γίνεται τούτο δικαιολογημένως.
Ο ηθικός άνθρωπος, ο έχων ισχυρά ψυχική δύναμη και εμβαθύνων μέσα στις δοκιμασίες της ανθρωπίνης ζωής και στα δημιουργούντα αυτές αίτια, είναι υποχρεωμένος εκ της ηθικής του ταύτης καταστάσεως να εξωτερικεύει στους άλλους μόνο ό,τι δύναται να προκαλεί σε αυτούς ευχαρίστους εντυπώσεις, ουδέποτε δε να δημιουργεί προς αυτούς δυσαρέστους. Οι δυσάρεστες εντυπώσεις οι δημιουργούμενες προς τους άλλους προκαλούν συστολή των ψυχικών τους δυνάμεων.

Σ. Νάγος
Περί ψυχικών πόνων και δοκιμασιών