Επικαλούμαι τον μέγα, τον αγνόν, τον περιπόθητον, τον γλυκύν Έρωτα, τον ισχυρόν τοξότην, τον πτερωτόν που φλογίζει με δύναμιν, τον ταχύν και ορμητικόν που παίζει μαζί με τους θεούς και με τους θνητούς ανθρώπους, τον εφευρετικόν με τας δύο φύσεις, που κρατεί τα κλειδιά των πάντων, τα κλειδιά του επουρανίου αιθέρος, της θαλάσσης και της γης και όσα πνεύματα που γεννούν τα πάντα εις τους ανθρώπους τρέφει η θεά, παράγουσα χλωρούς καρπούς και όσα έχει ο ευρύς Τάρταρος και η θορυβώδης θάλασσα, διότι μόνον εσύ κρατείς το πηδάλιον όλων αυτών. Αλλά ω μακάριε, μετά πόθων απαθών ελθέ εις τους μύστας και απομάκρυνε από αυτούς τις φαύλες και παράδοξες ορμές.

Κικλήσκω μέγαν, ἁγνόν, ἐράσμιον, ἡδὺν Ἔρωτα, τοξαλκῆ, πτερόεντα, πυρίδρομον, εὔδρομον ὁρμῆι, συμπαίζοντα θεοῖς ἠδὲ θνητοῖς ἀνθρώποις, εὐπάλαμον, διφυῆ, πάντων κληῖδας ἔχοντα, αἰθέρος οὐρανίου, πόντου, χθονός, ἠδ᾽ ὅσα θνητοῖς πνεύματα παντογένεθλα θεὰ βόσκει χλοόκαρπος, ἠδ᾽ ὅσα Τάρταρος εὐρὺς ἔχει πόντος· θ᾽ ἁλίδουπος· μοῦνος γὰρ τούτων πάντων οἴηκα κρατύνεις. ἀλλά, μάκαρ, καθαραῖς γνώμαις μύσταισι συνέρχου, φαύλους δ᾽ ἐκτοπίους θ᾽ ὁρμὰς ἀπὸ τῶνδ᾽ ἀπόπεμπε.

Ορφικός Ύμνος Έρωτος

Οι θνητοί τον αποκαλούν Έρωτα πτερωτό, οι δε θεοί Πτέρωτα, γιατί έχει έμφυτη την ανάγκη των πτερών.

Πτέρως αποκαλείται από τους θεούς, γιατί στην θεία φύση είναι ενωμένες σε ένα η ουσία (Έρως) και η ενέργεια (Πτερά: Σύμβολα Πνευματικότητος) του θεού.

Πλάτωνος, Φαίδρος
Πρόκλου, σχόλια εις τον Κρατύλον του Πλάτωνος