Με τον κάλλιστο δεσμό, την αναλογία, η φύση τοποθετεί την αρμονία μέσα στα έργα της και ο δημιουργός με αυτήν διακοσμεί το σύμπαν.
Ο Πλάτωνας δίνει υπόσταση στην ψυχή από τις 3 αναλογίες ή μεσότητες, την αριθμητική, την γεωμετρική και την αρμονική.
Η αριθμητική μεσότητα γεννιέται με τον εξής τρόπο: παίρνουμε έναν όρο ίσο με τον πρώτο όρο, έναν δεύτερο ίσο με τον πρώτο και με τον δεύτερο και έναν τρίτο ίσο με τον πρώτο, με τον δεύτερο και με τον τρίτο. Οι όροι που έχουν γεννηθεί είναι το 1,2,3 οι οποίοι διατηρούν την αριθμητική μεσότητα. Γιατί αυτή είναι η μεσότητα που ξεπερνά το ένα άκρο και ξεπερνιέται από το άλλο άκρο εξίσου.
Η γεωμετρική μεσότητα γεννιέται ως εξής: παίρνουμε έναν όρο ίσο με τον πρώτο όρο, έναν δεύτερο ίσο με τον πρώτο και με τον δεύτερο και έναν τρίτο ίσο με τον πρώτο, με δυο δεύτερους και με τον τρίτο: 1,2,4. Είναι χαρακτηριστικό της αναλογίας να δημιουργεί τον ίδιο λόγο ανάμεσα στους μεγαλύτερους και τους μικρότερους όρους.
Η αρμονική γεννιέται με αυτόν τον τρόπο: αν υποτεθεί ότι έχουμε τρεις μονάδες κάνουμε τον πρώτο όρο ίσο με τον πρώτο και με δύο φορές τον δεύτερο, τον δεύτερο ίσο με δυο φορές τον πρώτο και δυο φορές τον δεύτερο και τον τρίτο ίσο με τον πρώτο, με δυο δεύτερους και τρεις τρίτους: 3,4,6. Αρμονική μεσότητα είναι αυτή που υπερέχει και υπερέχεται από το ίδιο μέρος των άκρων.
Και το σύμπαν γίνεται ένα μέσω της αναλογίας.
Γι’ αυτό τον λόγο και οι θεολόγοι παρατηρώντας στους θεούς τις αιτίες όλων αυτών, φυλακίζουν μαζί την Αφροδίτη και τον Άρη και τους περιβάλλουν με τους “δεσμούς” που κατασκευάστηκαν από τον Ήφαιστο επειδή η διαφορετικότητα που υπάρχει μέσα στον κόσμο συνέχεται από την αρμονία και την φιλία και επειδή ο Ήφαιστος κατέχει την αιτία όλης αυτής της συμπλοκής. Και με αυτούς γελά ο Απόλλωνας, γελά ο Ερμής, γελά και κάθε θεός, και το γέλιο τους δίνει υπόσταση στα εγκόσμια και βάζει δύναμη μέσα στους δεσμούς.
Αυτά, λοιπόν, όπως λένε κάποιοι, “ας μείνουν μυστικά”…

Πρόκλου, εις τον Τίμαιον Πλάτωνος