Τό Ἰδεοθέατρον (1991) εἶναι ὁ δημιουργός τοῦ πρώτου Σχολείου γιά τήν διδασκαλία τῆς Ἀρχαίας Ἑλληνικῆς Γλώσσης, Παίδων καί Ἐνηλίκων Ἔχει δημιουργήσει ἕνα πρότυπο κύκλο μαθημάτων, προσαρμοσμένων γιά τίς ψυχοεκπαιδευτικές άνάγκες τῶν παιδιῶν σήμερα, μέ στόχο τήν ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΕΚΜΑΘΗΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ. ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΕΨΕΩΣ, TΗΝ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ & ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ & ΔΙΑ ΤΗΣ ΜΙΜΗΣΕΩΣ, ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΠΡΟΤΥΠΩΝ!
ΕΙΔΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΥ Σάββατο: 09:00 – 11:00
Διδάσκονται: ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ, ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ, ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟ, ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ, ΚΑΛΛΙΓΡΑΦΙΑ, ΑΝΑΓΝΩΣΗ. IΛΙΑΣ, ΟΔΥΣΣΕΙΑ,
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ, ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ, ΑΓΩΓΗ ΛΟΓΟΥ, ΟΡΘΟΦΩΝΙΑ, ΕΚΦΡΑΣΗ, ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΑΡΧΑΙΟΝ ΜΕΛΟΣ.
Διδάσκουν: Ραδάμανθυς Ἀναστασάκης (Παιδαγωγικό Τμῆμα Πανεπιστημίου Αἰγαίου), Γεώργιος Κλαπάκης (φιλόλογος – ἱστορικός), Μαριτίνα Ἐμμανουήλ – Καλοῦ (Φιλόλογος – MS Psychology of Education University of Bristol), Ἠφαιστίων Βαξεβανέρης (μουσικός – παιδαγωγός), Διεύθυνσις σπουδῶν Εὐρυνόμη Γαβρᾶ (ὑπ. Δρ. Φιλοσοφίας–μεταφράστια ἀρχαίων κειμένων -Δικηγόρος).
ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ
-Θὰ μπορούσατε νὰ μᾶς ἀναφέρετε κ. Ἀναστασάκη τὰ πλεονεκτήματα ἑνὸς παιδιοῦ ποὺ διδάσκεται ἀρχαία ἑλληνικὰ σὲ σχέση μέ κάποιο ἄλλο πού ἀκολουθεῖ τὴ συμβατική μέθοδο διδασκαλίας στὸ σχολεῖο; – Μαθαίνουν πάνω ἀπ΄ ὅλα νὰ σκέπτονται, νὰ ρωτοῦν, νὰ ἀμφισβητοῦν, ἀλλὰ καὶ νὰ γεωμετροῦνται.Ἔχουν ἄμεσα ἀποτελέσματα στὸ σχολεῖο τους: στὶς ἐκθέσεις, στὸ πλουσιότατο λεξιλόγιο, στὴν ὀρθογραφία, στὰ ἀρχαῖα ἑλληνικά τοῦ σχολείου καὶ βεβαίως ὀργανωμένη μαθηματική σκέψη, ἀποτέλεσμα τῆς γνώσεως γραμματικῆς καὶ συντακτικοῦ. Τὰ πλεονεκτήματα εἶναι ἐμφανέστατα καὶ μάλιστα ἐπιστημονικά ἀποδεδειγμένα ἀπό τὰ πορίσματα τῆς πιλοτικής πειραματικῆς ἔρευνας τοῦ Ἰνστιτούτου Διαγνωστικῆς Ψυχολογίας: Παρουσιάστηκαν τὰ ἀποτελέσματα μιᾶς ἔρευνας τριῶν χρόνων ἡ ὁποία ἀφορᾶ τὴν ἐπίδραση τῆς ἐκμάθησης τῆς ἱστορικῆς ὀρθογραφίας καὶ τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν στὴν ψυχοεκπαιδευτική ἀνάπτυξη τῶν μαθητῶν. Πρόκειται γιὰ τὴν πρώτη καὶ μοναδικὴ ἔρευνα ποὺ ἔγινε γι’ αὐτό τὸ ζήτημα ἀπὸ τὴν ἐποχή τῆς ἐπιβολῆς τοῦ μονοτονικοῦ συστήματος. Ἐξετάστηκαν 50 φυσιολογικά παιδιὰ ἡλικίας 6 και 9 ἐτῶν τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦσαν δύο ὁμάδες ἀμφοτέρων τῶν φύλων, ἐξ 25 ἀτόμων ἑκάστη. Οἱ 2 ὁμάδες ἦταν συμβατὲς μεταξὺ τους ὡς πρὸς ὅλες τὶς μεταβλητές, ἐκτός μόνον τῆς ἐκμάθησης (ἀρχαῖοι ἤ μὴ (μονοτονικοί) τῶν ἀρχαίων ἑλληνικών. Τὰ παιδιὰ ἀμφοτέρων τῶν ὁμάδων φοιτοῦν σὲ δημόσια σχολεῖα τῆς Ἀττικῆς, ἀλλά ἡ ὁμάδα τῶν ἀρχαίων παρακολουθοῦσε ἐπιπλέον γιὰ ἕνα δίωρο τὴν ἑβδομάδα καὶ μαθήματα ἀρχαίων ἑλληνικῶν. Ἡ ἀξιολόγηση κάθε παιδιοῦ ἔγινε πρὶν τὴν ἔναρξη τοῦ σχολικοῦ ἔτους καὶ πρὶν τὴν ἔναρξη ἐκμάθησης τῶν ἀρχαίων Ἑλληνικῶν καὶ ἐπαναλήφθηκε μετὰ τὸ τέλος τῆς σχολικῆς χρονιᾶς. Γιὰ τὴν ἀξιολόγηση χρησιμοποιήθηκαν ἡ Νοητική Δοκιμασία καὶ η Ψυχοεκπαιδευτική Δοκιμασία τὸ Τέστ ΑΘΗΝΑ. Ἀμφότερες οἱ δοκιμασίες ἔχουν ἀξιολογηθῆ ὡς ἔγκυρες καὶ ἔχουν σταθμισθεῖ γιὰ τὸν ἑλληνικὸ πληθυσμὸ ἀπὸ τὸ Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν.
Τὸ Τέστ ΑΘΗΝΑ δημιουργήθηκε ἀπὸ τὸν καθηγητὴ Ψυχολογίας τοῦ τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας (Φ.Π.Ψ.) τοῦ Παν/μίου Ἀθηνῶν κ. Ἰ. Παρασκευόπουλο. Τὰ δεδομένα τῶν ἐπιδόσεων καὶ τῶν 2 ὁμάδων, μελετήθηκαν μὲ τὴν χρήση καθιερωμένων στατιστικῶν μεθόδων γιὰ τὶς ἀκουστικολεκτικὲς ἱκανότητες καὶ λειτουργίες. Ἡ ἔρευνα παρουσιάστηκε στὶς 17/5/2004 ἀπὸ τὴν κ. Δ. Βεκιάρη στο 18ο Πανελλήνιο Ψυχιατρικὸ Συνέδριο στὴν Κώ. Τὴν ἴδια μέρα παρουσιάστηκε στὴν Ἀθήνα στὸ Ἀνοικτὸ Ψυχοθεραπευτικὸ Κέντρο ἀπὸ τὸν κ. Θ. Παπαδάκη. Τὰ ἀποτελέσματα ἔδειξαν ὅτι ἡ ὁμάδα τῶν ἀρχαίων ἐν συγκρίσει πρὸς τοὺς μονοτονικοὺς ἐμφανίζει στὴν δοκιμασία Τέστ ΑΘΗ-ΝΑ ἀνοδικὲς διαφορές, στατιστικὰ σημαντικές στὶς ὑποδοκιμασίες: ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΣΧΗΜΑΤΩΝ–ΔΙΑΚΡΙ- ΣΗ ΓΡΑΦΗΜΑΤΩΝ–ΜΝΗΜΗ ΣΧΗΜΑΤΩΝ-ΜΝΗΜΗ ΕΙΚΟΝΩΝ & ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ. Ἡ ἐκμάθηση τῶν ἀρχαίων ἑλληνικῶν καὶ τῆς ἱστορικῆς ὀρθογραφίας βελτιώνει τὴν ψυχοεκπαιδευτικὴ ἀνάπτυξη τοῦ παιδιοῦ σὲ καίριους τομεῖς δηλ. στις ΑΝΤΙΛΗΠΤΙΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ: ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΣΧΗΜΑΤΩΝ – ΜΝΗΜΟΝΙΚΗ ΣΥΓΚΡΑΤΗΣΗ καθῶς καὶ στὶς ὁπτικὲς ἱκανότητες: ΟΦΘΑΛΜΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ – ΔΙΟΦΘΑΛΜΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ). Οἱ ἀνωτέρω ἱκανότητες καὶ λειτουργίες εἶναι ἀποφασιστικὲς γιὰ τὴν περαιτέρω ψυχοεκπαιδευτικὴ ἀνάπτυξη τῶν νεαρῶν ἀτόμων ΟΡΘΗ ΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΗ καὶ συνδέονται ἄμεσα μὲ τὴν ἐμφάνιση ΔΥΣΛΕΞΙΑΣ.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΛΩΣΣΑΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΜΕ ΑΔΙΑΚΟΠΟΗ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΜΙΛΑΜΕ ΜΙΑ ΕΝΙΑΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ.
Τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά εἶναι μία πειθαρχημένη καὶ ταυτόχρονα ἐλεύθερη γλῶσσα. Ἡ κατανόηση της δομῆς τῶν κειμένων της ὀξύνει τὴ σκέψη τοῦ μαθητῆ ὅσο καὶ μία ἀλγεβρική ἐξίσωση. Τά Ἀρχαῖα Ἑλληνικά εἶναι οἱ ρίζες τῆς γλώσσας μας καὶ πρέπει νὰ τὰ φροντίζουμε γιατί ἡ γλῶσ- σα μας τὰ ἔχει ἀνάγκη, ὅπως ἀκριβῶς κάθε ζωντανὸς ὀργανισμὸς ἔχει ἀνάγκη τὶς ρίζες του. Ἡ ἐκμάθηση τῶν Ἑλληνικῶν παρέχει: – βελτιωμένη γλωσσικὴ συνείδηση καὶ κατανόηση – καλύτερη κατανόηση τῆς γραμματικῆς καὶ τῶν γραμματικῶν συστημάτων ποὺ μποροῦν νὰ ἀξιοποιηθοῦν γιὰ τὴν ἐκμάθηση συγχρόνων εὐρωπαϊ-κῶν γλωσσῶν – πλουσιότερη χρήση τοῦ λεξιλογίου – βελτιωμένη κατανόηση τῶν γλωσσικῶν δανείων καὶ παραγώγων – ἱκανότητα ἐκφορᾶς τοῦ λόγου μὲ αὐξημένη ἀκρίβεια καὶ ὀρθότητα – καλύτερη κατανόηση τῶν τρόπων μὲ τοὺς ὁποίους οἱ γλῶσσες συνδέονται μεταξύ τους – συνειδητοποίηση καὶ κατανόηση τῶν πολιτισμικῶν δεσμῶν μεταξὺ τῶν εὐρωπαϊκῶν γλωσσῶν – βαθύτερη κατανόηση τῶν βασικῶν προτύπων καὶ τρόπων σκέψης – τὴν ἱκανότητα νὰ ἐκτιμήσουμε τὸ παρόν μὲ βάση τὸ παρελθὸν Ἡ μελέτη τῶν κλασικῶν θεμάτων παρέχει: – γενικὰ προσόντα γιὰ περαιτέρω σπουδὲς καὶ προεπαγγελματική κατάρτιση – γνώση σὲ βάθος τῆς μητρικῆς μας γλώσσας (τὸ πιὸ σημαντικὸ ἐργαλεῖο γιὰ μελέτη!) – γενικὴ κατάρτιση στὶς γλῶσσες – γενικὴ κατάρτιση στὴν κατανόηση, ἀνάλυση καὶ ἑρμηνεία κειμένων – ἱκανότητα συνθετικῆς κατανόησης – πῶς δηλα- δὴ ξεκινῶντας ἀπὸ ἁπτὰ ἐμπειρικὰ παραδείγματα προχωροῦμε σὲ γενικότερη ἀφηρημένη κατανόη-ση μέσα ἀπὸ τὸ περιβάλλον ποὺ βιώνουμε. Οἱ κλασικὲς σπουδὲς ἐνθαρρύνουν τὴν ἀνάπτυξη τῶν μέγιστων δυνατῶν δεξιοτήτων γιὰ κάθε εἴδους μελέτη, ἐπιστημονικὴ ἔρευνα ἤ ἐπάγγελμα στὶς περι- πτώσεις ἐκεῖνες ποὺ τὰ ἄτομα πρέπει νὰ συνδυάσουν πολλὲς καὶ διαφορετικὲς πληροφορίες γιὰ νὰ συνθέσουν μιὰ συνολικὴ εἰκόνα. Μὰ ὁ πιὸ σημα- ντικὸς ἴσως λόγος γιὰ τὴ μελέτη τῶν κλασικῶν εἶναι ἡ ἀπόλαυση τῶν κειμένων αὐτή καθ’ ἑαυτή. «..Ὁ ἄπειρος πλοῦτος τῆς λεξιλογικῆς παραδόσεως, ἡ ἀπεριόριστη δυνατότητα συνθέσεως, ἡ ση- μασιολογικὴ ἀκρίβεια τῶν πολυάριθμων συνωνύ-μων, ἡ ἁπλότητα τοῦ κλιτικοῦ συστήματος τῶν ὀ-νομάτων καὶ ὁ πλοῦτος τοῦ κλιτικοῦ συστήματος τῶν ῥημάτων, τὸ ἐναλλασσόμενο παιχνίδι τῶν μορίων καὶ τῶν προθέσεων, ἡ διαφάνεια τῆς λογικῆς καὶ συντακτικῆς δομῆς, τὸ εὔηχον καὶ ἡ μουσικότη- τα, τέλος, δημιούργησαν τὸ πιὸ τέλειο ὄργανο ποὺ ὁ ἄνθρωπος ἔφτιαξε, γιὰ νὰ ἐκφράσει τὶς σκέψεις του». (Raffaele Cantarella, La letteratura greca classica, Firenze 1967).
ΣΕ ΤΙ ΩΦΕΛΟΥΝ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ; ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ! ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ! ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΔΥΣΛΕΞΙΑ! ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΡΑΠΕΥΟΥΝ Η ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΟΝΙΚΟΥ! Η ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΚΛΑΣΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ! ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΚΑΙ Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ! Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ! ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΕΚΦΡΑΣΗ ΚΑΙ ΟΡΘΟΦΩΝΙΑ! ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΡΟΤΥΠΑ! ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ! ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΙ ΠΑΙΖΩ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥΣ!
